Σε ένα πλοίο που ταξίδευε στο πέλαγος ταξίδευε και ένας αξιωματικός με την σύζυγό του. Μετά από λίγο η θάλασσα φουρτούνιασε και το πλοίο κινδύνευε να βουλιάξει. Η γυναίκα πλησίασε τον άνδρα της, τον αξιωματικό που ήταν ατάραχος και τον ρωτά: «Δεν φοβάσαι; Θα πνιγούμε». Ο αξιωματικός βγάζει το σπαθί του, το πλησιάζει στο λαιμό της και της λέγει: «Εσύ τώρα δεν φοβάσαι; Όχι του απαντά η σύζυγος. Γιατί δεν φοβάσαι; την ρωτά και πάλι. Διότι γνωρίζω πόσο με αγαπάς. Αν λοιπόν δεν φοβάσαι, διότι σε αγαπώ ή δεν θέλω το κακό σου, πολύ περισσότερο μας αγαπά ο Ουράνιος πατέρας μας και δεν θα επιτρέψει να πάθουμε κακό. Και αν ακόμη επιτρέψει να πνιγούμε, θα το κάμει για το καλό μας.
(Αρχιμ. Ιωήλ Γιαννακοπούλου: «Η ζωή του Χριστού» τόμος πρώτος)
